- 葳蕤
- wēiruí(1) [hanging down in clusters]∶草木茂盛, 枝叶下垂的样子
上葳蕤而防露兮。 --《楚辞·七谏·初放》
羽盖葳蕤。 --张衡《东京赋》
葳蕤自生光。 --《玉台新咏·古诗为焦仲卿妻作》
(2) [weary]∶委顿; 委靡不振
Advanced Chinese dictionary. 2013.
上葳蕤而防露兮。 --《楚辞·七谏·初放》
羽盖葳蕤。 --张衡《东京赋》
葳蕤自生光。 --《玉台新咏·古诗为焦仲卿妻作》
Advanced Chinese dictionary. 2013.